Watford

De volgende ochtend sta ik in businesspakje voor de YMCA. Hakjes, panty, kokerrok die je keurige kleine stapjes laat nemen. Eigenwijze krullige plukjes met speldjes vastgezet, niet teveel make-up maar ook zeker ook niet te weinig. Wat stond er ook alweer in de mail? “lipstick should match skintone and are to be applied on regular base”. De eerste impressie is belangrijk, leven binnen in de lijntjes. Oh god. Ik heb nog nooit iemand de kleur van mijn ondergoed laten bepalen. Ik neem een laatste teug vrije frisse londonse lucht en stap naar binnen.

Vanochtend stopte er een bus voor de YMCA die ons meenam naar een boerderijtje in de middle of nowhere. Zo vroeg dat het ijskoud was en de mist als een deken over de engelse wijlanden erom heen lag. Als ducklings een voor een de bus uit en met hakken over het kiezelpad. De medical duurde een paar uur en was hoogst oncomfortabel...

Ik ben nog dizzie, heb zero geslapen door een hele nacht hoesten en mijn rechterarm is van pols tot elleboog blauw van het bloedprikken. We zijn met een groep van ongeveer 40 meiden van massage, beauty en hairstyling en iedereen is gedesorienteerd en kijkt elkaar nerveus aan.

Nu wat? We zitten in een zaal en voor uren en uren wordt er uitgelegd wat er van ons wordt verwacht en wat wij mogen verwachten van hun. Het wordt me al snel duidelijk dat wat ik vreesde in mijn eerste verhaaltje, waarheid wordt. Ik wordt een steiner soldaat..

Ik zoek jachting naar de kracht in mij

Haar blik zacht en ze wacht daar, zij

is prachtig als ze lacht daarbij

Geeft ze de macht en dat maakt me vrij

-02-10-’16-

De training is ongelofelijk zwaar er zitten bij lange na niet genoeg uren in een dag die er ongeveer zo uitziet: 5:30 gaat de wekker, douchen en een shitload aan make-up op je gezicht proppen, want Oh wee als je niet genoeg blusher op hebt of je lipstick te dun is aangebracht. Pantiekousjes en witte schoenen (wie bedenkt dat). Uniform om 6 uur sochtends met een enorm shaggie gezicht strijken en dan proppen we ons met 50 meiden in die witte uniformen in een rode dubbeldekker voor de 40 minuten durende busrit. De Academy voel echt weer als school, en in twee dagen tijd leren we de theorie en praktijk van een volledig nieuwe bindweefsel massage, consultation & upselling en alle producten. Een militaire opleiding is er niks bij, faster! Better! Again! Now! Om half 6 zijn we klaar en rennen van de bus naar de winkels om nog snel lunch te kopen en daana eten we in de kantine van de YMCA. Het eten hier is best te doen en het is gezellig met alle culturen aan een tafel. Elke dag hebben we stapels huiswerk dus wassen we onze pakjes en studeren erna voor uren en uren in de kille lege eetzaal, de enige plek met internet. Massages oefenen we nog opnieuw en opnieuw op de tafels waar de fitnessinstructors on board in spe blij op plaatsnemen. Rond 12 kruipen we richting onze kamer en vallen we in een gelijk in slaap.

Zaterdag is ons prakijkexamen over alles van de afgelopen dagen en ik slaag! Dus mag ik door naar de volgende week waar we hotstone en aroma spa seaweed wraps leren, spa tours en veel retail… Zondagavond na school komen er al weer nieuwe meiden voor hun eerste week de YMCA in lopen en ik ben niet de new girl meer.