Nieuw zeeland

Yes! Nieuw zeeland, wat gelovelijk gaaf om hier te zijn! Dit is het land van extreme sporten en ik heb altijd al eend van een brug in dit land willen springen, dus dit is wat ik doe. Ik neem samen met shan, die net zo gek als mij is, een taxi naar de auckland harbour bridge. Een klein gebouw aan de oever van de brug zegd ‘bungeejump’. Hier melden we ons aan, trekken we harnassen aan en maken we ons klaar. Adrenaline raast nu al door ons heen en met grote grijnzen lachen we elkaar uit. De mensen van de bungeejump zijn jong en vlot, lachen met ons mee. We lopen met het harnas om onze middel langs de oever naar de brug, met een sleuteltje opend onze begeleider een deur die naar een ijzeren looppad onder de brug gaat. De wind blaast ons bijna weg, trekt aan alle kanten en slimgerd ons tegen de reling. Het is best een stuk lopen, helemaal top het midden van de brug waar een plateau het springgedeelte aanduid. Er wordt nog een keer gevraagd “wil je dit echt doen?”, “ hell yeah!”, is ons antwoord. Ik ben niet bang of zenuwachtig, vooral nieuwschierig.. Shan gaat eerst, ze blijft vloeken wanneer ze op de rand staat, het is vooral heel erg grappig.. De jongen teld af.. 3.2.1.. en ze duikt de diepte in.. en komt helemaal doorweekt boven, zelfs daar sschoenen zijn drijfnat! Dan is het mijn beurd.. de jongen knoopt een touw met een boei aan mijn voeten, deze boei moet je vooruitschuivelen over het plateau en dan over de rand schoppen zonder zelf de vallen.. ik kijk naar beneden, oef dat is ver.. adrenaline raast door mijn bloed, ik heb een grote glimlach en 1..2..en ik duik al naar beneden. Op de helft bedenk ik me pas mijn ogen open te doen en wanneer het elastiek oprekt en me omhoogtrekt en me nog een keer laat vallen schreeuw ik pas. Het is ze eng maar zo bevrijdend! Het is geen vliegen, het is echt vallen. Ik heb nooit in water gedoken, met de handen vooruit en hoofd naar beneden, dus dit was mijn eerste duik en ik wil opnieuw. Wanneer ik omhoog wordt getrokken en weer op het plateau sta grijns ik nogsteeds als een gek en we lachen de hele loop terug naar de oever! Terug naar vast land.

Na deze ervaring loop ik de stad in, en loop heel toevallig op straat tegen laura aan. We kijken wat rond in winkeltjes en gaan daarna terug naar de terminal om dani en josh en jamey op te halen voor een etentje in de stad. Ik wil graag naar een strandje toe waar het savonds tot leven zou komen. We proberen er te komen maar de bussen werken niet mee en iedereen wordt hongerig en shaggo na een tijdje rondlopen. Dani wilt graag naar de toren toe, de skytower staat in het midden van het centrum en is een attractie waar je over de stad kan kijken. Ze denkt daar genoeg eettentjes te vinden. We lopen door gezellige studentenbuurtjes ekn komen dan in het drukke stadscenter om de toren heen. Het is er niet heel erg gezellig maar we kunnen buiten aan een tafeltje zitten en drinken dure ciders en eten niet heel erg goed eten. De skytower lijkt nog open te zijn dus ga ik met de helft naar boven. Een lift trekt ons 220 ft omhoog. Het is gaaf om te zien, de glazen wanden en stukken van de vloer laten nachtelijk oakland oplichten onder ons. We varen pas morgen uit dus hebben de hele nacht in deze stad. In een bar dicht bij de terminal word livemuziek gespeeld en alle crew danst met elkaar op oude rocknummers door een bandje dat zo dronken is niet meer rechtop te kunnen staan..