De 4e week hier is aangebroken en behalve dat het elke dag kouder wordt, veranderd er hier weinig.. Het is lang niet meer zwaar als de eerste 2 weekend- en slapeloze weken waarin ze bindweefselmassage, hotstonemassage, thai poultice, oceanwrap, speedspa’s, spa’toers sollutionselling en alle 800 producten erin hebben gestampt. Het was interessant, nu herhalen we alles vooral en hopen we snel onze details te krijgen. Ik ben klaar om uit te vliegen, Engeland wordt me te koud.

Vrijdags kruipen we de academy uit en gooien onze steinermaskers af. Iedereen gaat uit, om te vieren dat het weekend is na een zware week, of om afscheid te nemen van degenen die vertrekken de dag erop. Ik vind het intrigerend om te zien hoe typerend cultuur zich op hun gezicht tekenen, in de kleding kruipen en in hun dansen versmelten. Koreaans pastel, pools casual zonder gedoe, romeense roze diamaten oorbellen en blusher op de wangen in diezelfde kleur, italiaanse stijl, hoge hakken en kleine spaanse ‘jurkjes’. Russisch haar is doodgestijld en dat van de Engelsen kapotgeblondeerd, met een hoge ttoupets en bakken foundation. Ik draag een spijkerbroek met een losse top en rode lippenstift. Wanneer ik om me heen kijk zie ik een paar meiden met diezelfde combinatie. Nederlands. Ben ik dan net zo stereotype als de rest?...

Ik geniet voor de hele week in het weekend. Met een nieuw vriiendinnetje bezoek ik London, van sochtends tot savonds dolen we rond, niet verdwaald maar met zoveel meer dan een richting. Ik kan na een weekendje eerder ons moeiteloos navigeren, links rechts, metro in en uit. Over de brug aan de stadskant van de Thames eten we de lekkerste cake van ons leven met engelse ‘cup of tea’ natuurlijk ( Vielliers, erg leuk om eens te bezoeken) slenteren over de hippe Camden marktjes, de meest vrije buurt van London die mij aan de studentenplekjes van Amsterdam doet denken. De geuren van tientallen unieke eetkraampjes baant zich door de gangen van de stamblesmarket en we genieten van turks, koreaans, italiaans met spaans bier en terwijl het nog steeds bruist van het leven rennen we terug naar onze trein.

De 2e zaterdag komt mijn pa me opzoeken in London, het was een volle dag samen genieten van de marktjes, parkjes en heerlijk Indisch eten en normaal bij kunnen praten. Wat geeft dat een rust!

Die zondag verhuis ik met twee vriendinnen naar een hostfamily, het is 15 minuten lopen van de academy dus kunnen we meer dan een uur langer uitslapen. (YES) Vrouw des huize mogen we ‘hostmommie’ noemen en ze maakt sheppards pie. Toen de vraag rond ging of een een van ons allergieën had met betrekking tot huisdieren begon ik te hopen op een poezebeest. In plaats van een kat krijgen we een klein lelijk/’schattig’ (meningen verschillen)hondje die, nu het richting november gaat, het huis rondwaggeld in een pompoenspakje.. Onze kamer is ROZE en dan bedoel ik alles. Muren, bedden.. foto volgd. Samen met de rest natuurlijk!

Sorry lieve mensen, ik loop een beetje achter, zit inmiddels in Griekenland. Kreeg gisteren plots mijn details.. Blogupdate komt eraan!